...

sanki hiçbir cümle 
kurmama gerek 
yokmuş, aslında 
gerçek, doğru, iyi falan 
filan bi bok yok gibi geliyor. 
aslolanın fikir bile 
belirtmemek olduğuna 
doğru giden, dünyanın 
düz bir tepsi olduğu 
kadar doğru, yanlış, bi yol. 
akıtının denizden 
dağlara doğru olduğu 
bi nehrin içinde aşağıya 
doğru düşüp 
taşaklarıma ve götümün deliğine 
çarpan suyu hisseder 
gibi yaşadığım 
herşeyden ruhsuzca 
sıkıntı duyuyorum. 
enstrüman olan vücut mu, ruh mu çözmüş değilim.