sokak kedilerine bakın örneğin. hepsi kaçar sizden. mama vermek istersiniz, yine de kaçar. çünkü o sokakta her gün onlarcasından dayak yemiştir o kediler. sen mama vermek istesen de sana güvenmez artık. ama evindeki kedi artık seni tanır bilir, bir nebze de olsa güvenir, o yüzden çağırdığında koşa koşa yanına gelir. fakat ters bir hareket yaptığında o da kendini güvenceye alır kendi çapında, sana güvenmez bazı durumlarda. ama sokak kedileri hiç kimseye hiçbir zaman güvenmez. artık bütün limitleri tükenmiştir onların.
insanlarda da böyle. bazı insanlar hayat senaryoları gereği daha sakin bir hayat yaşarken, bazıları da daha sancılı hayatlar yaşıyor, daha çok tekme yiyor, düşe kalka hayatı öğreniyor. yeri geliyor sevgilisinden, yeri geliyor arkadaşından, yeri geliyor anne babasından birer tekme yiyerek büyüyor. hal böyle olunca kimseye güvenemiyor bu insan. istemez mi güveneceği birileri olsun? hem de çok ister. fakat onun hayat senaryosunda yoktur bu güvenilebilecek kimseler. evindeki kedisine bile daha çok güvenir annesine, babasına, arkadaşlarına güvendiğinden. hayat işte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder